Świat Papug

To że papuga jest ręcznie wykarmiona nie zwalnia nas z czujności a wręcz powinniśmy jeszcze z większą troskliwością zająć się ptakiem niż dzikim, który jest bardziej samodzielny.

Ptaka umieszczamy w klatce w miejscu gdzie możemy mu zapewnić spokój, ale żeby można było go obserwować i miał z nami kontakt wzrokowy. Klatka nie może stać na podłodze chyba, że jest to konstrukcja do tego przystosowana – klatki wysokie stojące typu woliera pokojowa, jak również nie może być umieszczona wysoko na meblach, gdyż w pierwszym przypadku papuga będzie cały czas zestresowana a w drugim zdziczeje. Papuga siedząca w klatce powinna być na wysokości naszych oczu, wtedy ma z nami najlepszy kontakt. Wszystkie miski – z wodą, mieszanką ziaren oraz miskę z jarzynami i owocami umieszczamy na wysokości drążka na którym ptak siedzi. Choćby konstrukcja klatki przewidywała inne położenie misek w początkowym okresie miski muszą być przy drążku. Błędem jest umieszczenie pojemników na dnie klatki, gdyż papuga schodzi tam niechętnie a w nieznanym środowisku w ogóle tam nie zejdzie i będzie głodowała.

W pierwszym okresie papuga musi mieć cały czas dostępną mieszankę ziaren – przynajmniej dwa razy dziennie usuwamy łuski i dosypujemy świeże ziarna, jak również podajemy miskę z różnymi jarzynami owocami, gdzie dodajemy gotowany ryż, gotowany makaron, groch czy kaszę. Oczywiście nie wszystko na raz, ale w misce powinno znaleźć się kila gatunków jarzyn i dobrze by było gdyby zamiennie znalazł się tam któryś z gotowanych pokarmów. Możemy również włożyć do miski połowę małego jabłka z którego usuniemy pestki, papuga chętnie z niego skorzysta. Nie możemy zapomnieć o wapnie w postaci kostki bądź sepii które jest niezbędne do prawidłowego rozwoju papugi.

W pierwszym okresie papuga zużywa znacznie więcej pokarmu niż potrzebuje, ale wynika to z jej nieporadności – dużo pokarmu marnuje, jak i zapotrzebowania – ptak wciąż rośnie i się rozwija. Jest to niezwykle ważny okres w życiu papugi i często decyduje o kondycji i zdrowiu ptaka w późniejszym okresie. W pierwszym roku żadnych eksperymentów z ograniczaniem jakiegoś pokarmu np. mieszanki ziaren by zmuszać do innych pokarmów – papuga nie może głodować. Po prostu podajemy maksymalnie urozmaicony pokarm. Pozwoli nam to uniknąć podawania sztucznych witamin które nie zawsze są pożyteczne.

Higiena, czystość misek i klatki, częsta zmiana wody w początkowym okresie jest niezwykle ważna, gdyż układ odpornościowy nie jest jeszcze ukształtowany i ptak jest bardziej podatny na wszelkie infekcje niż dorosły. Oczywiście nic nie zwalnia nas z właściwej higieny w późniejszym okresie.

Gdy wypuszczamy, wyciągamy papugę często zanosimy ją z powrotem do klatki i kładziemy przy karmniku dopóki nie zauważymy że bezproblemowo robi to samodzielnie. Młoda papuga musi często jeść i nie może głodować na zewnątrz, a ruch tym bardziej wzmaga zapotrzebowanie pokarmowe.

To tak w skrócie na początek, lecz ja polecam dużo czytać fora „papuzie” gdzie poszczególne tematy dotyczące opieki nad naszym pupilkiem są znakomicie opisane i rozwinięte. Możemy tam również zadać pytania dotyczące obaw co do prawidłowej opieki, a na pewno nie zostaniemy sami z problemem.