Barwinka białobrzucha – Białobrzuszka złotogłowa
Barwinka białobrzucha – Białobrzuszka złotogłowa (Pionites leucogaster)
Rodzaj:
Pionity
Gatunek:
leucogaster
Rozmiar : Waga dorosłych
23 cm 165-175g
Podgatunki:
trzy: Pl leucogaster, Pl xanthurus, Pl xanthomerius
POCHODZENIE:
Ameryka Południowa. W naturze możemy znaleźć tę papugę na terytorium Boliwii, Brazylii i Peru.
OPIS:
U ptaków podgatunku nominatywnego (P.l. leucogaster) ciemię, tylna część szyi i górna część pokryw usznych są pomarańczowe (inne źródło mówi o barwie brzoskwiniowej), natomiast policzki i gardło żółte. Pierś i brzuch są białe, co jest typowe dla ptaków z tego rodzaju. Skrzydła, boki ciała, uda grzbiet oraz górna część ogona są zielone.Lotki są ciemne. Tęczówka czerwona, nogi różowawe.
Białobrzuszki żółtosterne (P. l. xanthurus) odróżniają się żółtymi bokami ciała, pokrywami podogonowymi i żółtymi sterówkami.
Białobrzuszki żółtorzytne (P. l. Xanthomerius): mają żółte boki ciała i uda – sterówki są jednak zielone.
U osobników młodocianych spód ciała przybiera barwę nie białą, a żółtawą, do tego ich upierzenie jest bardziej matowe. Niektóre młode mają na głowie czarne pióra.
PŁEĆ:
Nie ma widocznej różnicy między płciami. Dlatego jedynym sposobem na uzyskanie pewności co do płci jest badanie endoskopowe i / lub DNA.
DŁUGOŚĆ ŻYCIA:
25-40 lat
NIETYPOWE CECHY:
Wyjątkową cechą jest ich nieco wełniste upierzenie.
OSOBOWOŚĆ I ZACHOWANIE:
Barwinki są czasami nazywane klaunami wśród ptaków. To już wskazuje, że obcowanie z tymi ptakami jest bardzo przyjemne. Nie są dobrymi lotnikami, ale bardziej akrobatami, którzy głównie skaczą, wspinają się i wdrapują. Są bardzo ciekawymi ptakami, które mogą stać się bardzo czułe w stosunku do swoich opiekunów. Są bardzo zabawne i cieszą się z każdej nowej zabawki. W kilka chwil gałązka wierzby i lub gałązka drzewa owocowego są pozbawione kory. Wadą barwinek jest ich głos. Zwłaszcza, gdy ptaki są trzymane w parach, mogą być hałaśliwe.
POZIOM AKTYWNOŚCI:
Barwinki białobrzuche są aktywnymi papugami i stale są czymś zajętymi, toteż tak ważne jest dla nich podawanie świeżych gałązek oraz papuzich zabawek.
DOJRZAŁOŚĆ:
Ptaki te zwykle osiągają dojrzałość płuciową w wieku trzech lat.
POMIESZCZENIE:
Dla pary zalecane pomieszczenie to klatka-woliera o długości co najmniej 200 cm. Dla ręcznie wykarmionej Barwinki często wypuszczanej wystarczająca jest klatka-woliera o długości 50-70 cm i głębokości 50 cm. Poza klatką również zalecany jest plac zabaw.
TEMPERATURA OTOCZENIA:
Przy trzymaniu barwinek w wolierach zewnętrznych muszą mieć dostęp do suchego, ogrzewanego i zamykanego noclegu. Zaleca się, aby temperatura nie spadła poniżej 10 ° C .
DIETA:
Jako podstawę, ptaki mogą otrzymać gruboziarnistą mieszaninę nasion dedykowaną dla amazonek. Mieszankę nasączonych, kiełkujących lub suchych nasion. Niezwykle istotnym jest podawanie świeżych warzyw takich jak: marchew, groszek w strąkach, jarmuż, brokuły, szpinak, cykoria, czerwona papryka; z naciskiem na świeże owoce, takie jak: jabłko, pomarańcza, banan, granat, jagody, owoce kiwi, gruszki, mango, papaja. Możemy podawać proso senegalskie w kłosach. Owoce z warzywami podajemy według menu sezonowego i kroimy na małe kawałki. Problem polega przy podawaniu granulatu, których barwinki nie lubią lub jedza tylko w niewielkim stopniu. Czasami powinniśmy również podawać tym papugą białko zwierzęce, w postaci małego kawałka sera lub kości kurczaka. Często barwinka z owocu tylko ssie słodki sok i resztki rzuca na podłogę. Lubią też miód, który można mieszać z wodą do picia.
ZABAWKI:
Zabawki bezpieczne dla ptaków. Musimy zaopatrzyć je w wystarczającą ilość gałązek jabłoni, brzozy lub wierzby, żeby mogły je gryźć. Z których najpierw obierają korę, a następnie dzielą je na drzazgi. Kawałki gałązek są również zanoszone do budki. Można również podawać do zabawy szyszki sosnowe, wszelkie wiszące zabawki, drabiny, zabawki z lin.